ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปับ, บุบ, ทุบ, ทุปปัญญา, หุบ, ปุด, ปุย, ฟุบ, กาซะลอง, จุบ, ฉุบ
ปุบ
หมายถึงว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น ฉวยปุบ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปับ เป็น ปุบปับ.
ปับ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงถูกชกหรือต่อย; อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น วางปับ หยิบปับ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปุบ เป็น ปุบปับ.
ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ
หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).
ปุปผะ
หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).
ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี,บุรพผลคุนี
หมายถึง[-, ปุบพะ-, บุบพะ-, บุระพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
บุรพผลคุนี,ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี
หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-, ปุระพะ-, ปุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
บุรพภัทรบท,ปุพพะภัททะ
หมายถึง[บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด, ปุบพะพัดทะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.