ผลการค้นหา

ผู้น้อย

หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.

น้อย

หมายถึงว. ตรงข้ามกับ มาก, ไม่มาก, เช่น ฝนน้อย น้ำน้อย มีเงินน้อย พูดน้อย, ตรงข้ามกับ ใหญ่, ไม่ใหญ่, เช่น ข้าราชการชั้นผู้น้อย; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่ไม่สำคัญ เช่น ครูน้อย ผู้น้อย เณรน้อย, เกี่ยวกับความรู้สึกเป็นไปในทางน่ารักน่าเอ็นดู เช่น เด็กน้อย น้องน้อย สาวน้อย หนูน้อย.

อนุเถระ

หมายถึงน. พระเถระชั้นผู้น้อย. (ป.).

ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่สมควรให้ผู้น้อยเห็น.

เถรานุเถระ

หมายถึงน. พระเถระผู้ใหญ่ผู้น้อย. (ป.).

ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้

หมายถึง(สำ) ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะว่าอย่างใด ผู้น้อยก็ต้องคล้อยตามไปอย่างนั้นเพราะกลัวหรือประจบ.

อาเศียรพาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

เด็กชา

หมายถึงน. ข้าราชการชั้นผู้น้อยจำพวกรับใช้ในกรมมหาดเล็ก.

อาเศียรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรพาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).