ผลการค้นหา

ผู้บุพการี* *ผู้บุพการี *ผู้บุพการี*
คำในภาษาไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 2,301 รายการ

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

คดีอุทลุม

หมายถึง(กฎ) น. คดีที่บุคคลฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญา ซึ่งต้องห้ามตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่า ผู้ใดจะฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญามิได้.

ผู้

หมายถึงน. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน; คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้. ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข.

ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).

วิทู

หมายถึงน. ผู้ฉลาด, ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา, ผู้ชำนาญ. (ป.).

ปฏิคม

หมายถึงน. ผู้ต้อนรับ, ผู้รับแขก, ผู้ดูแลต้อนรับ.

คู่แข่ง

หมายถึงน. ผู้ที่เข้าแข่งขันกัน, ผู้ที่ชิงดีชิงเด่นกัน.

คนไข้

หมายถึงน. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.

ผู้รับรอง

หมายถึงน. ผู้รับประกัน; ผู้ต้อนรับ.

ชีวิน

หมายถึง(แบบ) น. ผู้เป็นอยู่, ผู้มีชีวิต. (ส.).

นักปราชญ์

หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด