ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เผลียง, พลาหก, โบกขรพรรษ, หยาดน้ำฟ้า, วุฐิ, วรรษ, พิรุณ, พรรษ,พรรษ-
เผลียง
หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).
ฝน
หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.
พลาหก
หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).
โบกขรพรรษ
หมายถึง[-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).
หมายถึงน. นํ้าที่ตกลงมาจากเมฆเป็นเม็ด ๆ; ลักษณนามใช้นับอายุ หมายความว่า รอบปี, ขวบปี, เช่น ควาย ๓ ฝน คือ ควายที่มีอายุ ๓ ปี เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมา ๑๘ ฝน.
หยาดน้ำฟ้า
หมายถึงน. นํ้าที่ตกจากบรรยากาศ (ฟ้า) ลงสู่พื้นดินในภาวะที่เป็นนํ้าหรือนํ้าแข็ง เช่น ฝน หิมะ ลูกเห็บ.
วัส,วัส-,วัสสะ
หมายถึง[วัดสะ-] น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. (ป.; ส. วรฺษ).
วุฐิ
หมายถึง[วุดถิ] น. ฝน. (ป. วุฏฺิ; ส. วฺฤษฺฏิ).
วรรษ
หมายถึง[วัด] น. พรรษ, ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
พิรุณ
หมายถึงน. ฝน; ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ. (ป., ส. วรุณ).
พรรษ,พรรษ-
หมายถึง[พัด, พันสะ-] น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
อ้าวฝน
หมายถึงว. ร้อนระงมก่อนฝนตก.