ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พนา, แขม, พน,พน-, พนัส,พนัส-, อฏวี, เลา
พง
หมายถึงดู แขม ๑ และ เลา ๑.
หมายถึงน. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก ๆ เช่น ป่าดงพงพี รกเป็นพง.
พนา
หมายถึงน. ป่า, พง, ดง, (มาจาก พน เติมสระอา เช่น พนาดร = ป่าสูง พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ = แนวป่า, ราวป่า).
เข้ารกเข้าพง
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำไม่ถูกต้องกับเรื่อง เพราะขาดความชำนาญในเรื่องนั้น.
แขม
หมายถึง[แขมฺ] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz. ในวงศ์ Gramineae มักขึ้นตามชายนํ้า ชายป่า และชายเขาที่ชุ่มชื้น, พง ก็เรียก.
พน,พน-
หมายถึง[พน, พะนะ-] น. ป่า, พง, ดง. (ป., ส. วน).
พนัส,พนัส-
หมายถึง[พะนัด, พะนัดสะ-] น. ป่า, พง, ดง. (มาจาก พน แต่เพิ่มตัว ส เพื่อความสะดวกในการสนธิ). (ส. วนสฺ; ป. วน).
อฏวี
หมายถึง[อะตะ-] น. ดง, ป่า, พง. (ป., ส.).
เลา
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L. ในวงศ์ Gramineae ดอกสีขาวเงิน เป็นมัน, พง หรือ อ้อยเลา ก็เรียก; เรียกผมที่หงอกขาวและมีสีดำแซมอยู่บ้างว่า ผมสีดอกเลา.
พงศ,พงศ-,พงศ์
หมายถึง[พงสะ-, พง] น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล. (ส.; ป. วํส).
หักร้างถางพง
หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.
ป่าดงพงไพร
หมายถึง(ปาก) น. ป่า.