ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พล,พล-, ระเหิด, เลอ, กันลอง, เสริด, ฮอด, วิมุต, พิโมกข์, เกิน, สัตวา, สำเส็ด
กันลอง
หมายถึงก. กระโดด, ข้าม, ผ่าน. ว. เลิศ, ยิ่ง; ล่วง, พ้น, เช่น มหาโพยมกันลอง. (กล่อมช้างของเก่า). (ข. กนฺลง).
ระเหิด
หมายถึงก. พ้น เช่น ระเหิดจากบาป; (วิทยา) อาการที่ของแข็งกลายเป็นไอ เช่น การบูรระเหิด ลูกเหม็นระเหิด. ว. สูงตระหง่าน, ระเหิดระหง ก็ว่า.
เลอ
หมายถึงบ. เหนือ, ข้างบน, พ้น. ว. ยิ่ง. (ข.).
วิมุต
หมายถึง[-มุด] ก. พ้น, หลุดพ้น. (ป. วิมุตฺต; ส. วิมุกฺต).
พิโมกข์
หมายถึงน. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).
เกิน
หมายถึงว. พ้น, เลย, คำนี้ใช้แก่ลักษณะที่มีมากกว่าหรือยิ่งกว่ากำหนด เช่น เกินขนาด เกินฐานะ เกินเวลา เกินสมควร.
เสริด
หมายถึง[เสิด] ก. ห่าง, หนี, หลีกหนี, หนีรอด. ว. พ้น, เร็ว.
ฮอด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รอด, พ้น, ถึง.
พ้น
หมายถึงก. อาการที่ผ่านหรือหลุดเป็นต้นออกไปอยู่นอกเขตหรือเลยที่กำหนดไว้ เช่น พ้นอันตราย พ้นกิเลส พ้นทุกข์ พ้นเกณฑ์ พ้นตัว พ้นบ้าน. ว. นอกเขตออกไป เช่น ข้ามพ้น บินพ้น ผ่านพ้น หลุดพ้น.
ปลอดภัย
หมายถึงก. พ้นภัย.
เหลือวิสัย
หมายถึงว. พ้นขอบเขตที่จะพึงทำ, พ้นความสามารถ.
ไล่ส่ง
หมายถึงก. ไล่ไปให้พ้น.