ผลการค้นหา

อันดร

หมายถึง[-ดอน] น. ภายใน, ระหว่าง, มักใช้เข้าสนธิกับคำอื่น เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น พุทธ + อันดร = พุทธันดร นิร + อันดร = นิรันดร. (ป., ส. อนฺตร).

ภายใน

หมายถึงน. ข้างใน.

อัชฌัตติก,อัชฌัตติก-

หมายถึง[อัดชัดติกะ-] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).

อัพภันดร,อัพภันตร,อัพภันตร-

หมายถึง[อับพันดอน, -ตะระ-] น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).

หฤทย์

หมายถึง[หะรึด] ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).

อันตร,อันตร-

หมายถึง[อันตะระ-] น. ช่อง. ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง; อื่น, ต่างไป. (ป., ส.).

อันเต,อันโต

หมายถึงคำใช้เป็นส่วนหน้าสมาส หมายความว่า ภายใน.

อันเตบุระ,อันเตปุระ

หมายถึงน. ภายในราชสำนัก, ภายในวัง. (ป.; ส. อนฺตปุร).

มดลูก

หมายถึงน. อวัยวะภายในอันเป็นที่ตั้งครรภ์.

ร่มผ้า

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.

สี่เหลี่ยมจัตุรัส

หมายถึงน. รูปสี่เหลี่ยมด้านเท่าที่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก.

ตาหนู

หมายถึงลักษณะของสิ่งของที่อยู่ภายในแพลมออกมาข้างนอกแต่เล็กน้อย.