ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา นิร,นิร-, นิรทุกข์, นิรเทศ, ร, โอร,โอร-, สุร-, จิร,จิร-, สุร, สิร,สิร-,สิระ, ประ, เภรวะ
ระกา
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.
ระกำ
หมายถึงน. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่ง ใช้ทานวดแก้เคล็ดบวม. (ดู นํ้ามันระกำ).
ระกำนา,ระกำป่า
หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).
ระคาง
หมายถึงน. เม็ดผดที่เกิดขึ้นตามขาด้วยระคายต้นหญ้าหรือขนกระบือ, ตะคาง ก็ว่า.
ระฆัง
หมายถึงน. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ หล่อด้วยทองเหลืองเป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน.
ระงมไพร
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. (พจน. ๒๔๙๓).
ระงับ
หมายถึงก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับเรื่องราว.
ระโงกหิน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อเห็ดชนิด Amanita verna (Bull. ex Fr.) Vitt. ในวงศ์ Amanitaceae ลักษณะคล้ายเห็ดฟางแต่ดอกสีขาว ก้านมีวงแหวน โคนก้านโป่งเป็นกระเปาะ กินตาย.
ระดม
หมายถึงก. ทำพร้อม ๆ กัน เช่น ระดมยิง; รวบรวม, รวมเข้าด้วยกัน, เช่น ระดมทุน ระดมคนช่วยกันทำงาน.
ระดะ,ระดา
หมายถึงว. เกลื่อนกล่น.
ระดูขาว
หมายถึงน. สิ่งที่ถูกขับถ่ายออกมาทางช่องคลอด ลักษณะข้นหรือค่อนข้างข้น สีขาวหรือสีเหลืองปนเขียว มีกลิ่นเหม็น เกิดจากสาเหตุหลายประการ เช่น ติดเชื้อไวรัส ติดเชื้อพยาธิชนิด Trichomonas vaginalis เนื้องอก, ตกขาว หรือมุตกิด ก็เรียก.
ระทก
หมายถึงว. หนาวใจ.