ค้นเจอ 19 รายการ

ระคน

หมายถึงก. ปนหรือผสมให้เข้ากันคละกันเป็นกลุ่มเป็นพวกเป็นต้น เช่น โจทย์ระคน.

แปดปน

หมายถึงก. ปน, ระคน.

แปม

หมายถึงก. เปื้อน, กลั้ว, ระคน, มักพูดเข้าคู่กับคำ ปน เป็น แปมปน หรือ ปนแปม.

เกลื้อ

หมายถึง[เกฺลื้อ] ก. เกลือก, เกลี้ย, กลั้ว, ระคน, เจือ.

บรรสม

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสม) ก. รวมกันเข้า, ปน, ระคน, เจือ.

แปด

หมายถึงก. เปื้อน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดเปื้อน; ปน, ระคน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดปน.

คลุกคลี

หมายถึงก. เข้าปะปนระคนกัน, เข้าใกล้ชิดกัน.

เจือปน

หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน.

ปะปน

หมายถึงก. ปนกัน (มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน), บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.

หน้าชา

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกอับอายขายหน้าระคนโกรธ แต่ก็ตอบโต้ไม่ได้ เช่น เธอรู้สึกหน้าชาที่ถูกประจาน.

คลุก

หมายถึง[คฺลุก] ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน; ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกเกลือ คลุกน้ำตาล.

ลิลิตดั้น

หมายถึงน. ลิลิตที่ใช้ร่ายดั้นขึ้นต้น แล้วใช้โคลงดั้นกับร่ายดั้นสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตยวนพ่าย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ