ผลการค้นหา

รื่นเริง

หมายถึงก. สนุกสนานเบิกบานใจ, เพลิน, เช่น ทุกคนรื่นเริงในวันปีใหม่ โทรทัศน์บางรายการทำให้ผู้ดูรื่นเริง.

ชมไช

หมายถึง(กลอน) ก. ชื่นชมยินดี, รื่นเริง, เช่น พนคณนกหคชมไช. (ม. คำหลวง มหาพน).

ดันเหิม

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. ตันเหิม, รื่นเริง, บันเทิงใจ, เช่น ดันเหิมหื่นหรรษาโมทย์. (ม. คำหลวง จุลพน).

สำเริง

หมายถึงก. รื่นเริง, ร่าเริง, เช่น นวนิยายให้ความสำเริงอารมณ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ สำราญ เป็น สำเริงสำราญ หรือ สำราญสำเริง.

บันเทิง

หมายถึงก. เบิกบาน, รื่นเริง; ทำให้รู้สึกสนุก เช่น รายการบันเทิง, บำเทิง หรือ ประเทิง ก็ว่า.

ชมชาญ

หมายถึงก. เหิม, รื่นเริง, เช่น เสียงโห่เอาชัยชมชาญ. (สมุทรโฆษ).

เปรม

หมายถึง[เปฺรม] ก. สบาย, รื่นเริง, อิ่มใจ. น. ความรัก, ความชอบใจ. (ส.).

ครื้นครึก

หมายถึง[คฺรื้นคฺรึก] ว. ครึกครื้น, รื่นเริง, สนุกสนาน, เอิกเกริก.

สำรวล

หมายถึงก. หัวเราะ, รื่นเริง. (แผลงมาจาก สรวล).

บำเทิง

หมายถึงว. บันเทิง, เบิกบาน, รื่นเริง, ยินดี.

ตันเหิม

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.

นนท์,นันทน์

หมายถึง(แบบ) น. ความสนุก, ความยินดี, ความรื่นเริง. (ป., ส.).