ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปลีแข้ง, ราชพฤกษ์, ทำแท้ง, ลมแล้ง, ลงแป้ง, กำแพ้ง, ลำแพง, ลำแสง, หน้าแข้ง, ชังฆ,ชังฆ-
ลำแข้ง
หมายถึงน. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.
หากินด้วยลำแข้ง
หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.
ปลีแข้ง
หมายถึงน. ลำแข้ง.
พึ่งลำแข้งตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
อาศัยลำแข้งตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
กระน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า, กระหน่อง ขะน่อง หรือ ขาน่อง ก็เรียก.
ขะน่อง,ขาน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.
กระหน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัวหนึ่งกัดเอ็นกระหน่อง. (ม. ภาคอีสาน ชูชก), กระน่อง ขะน่อง หรือ ขาน่อง ก็เรียก.