ผลการค้นหา

ค้นเจอ 8 รายการ

ลูกกรง

หมายถึงน. สิ่งซึ่งเรียงกันเป็นซี่ ๆ ของกรงหรือที่คุมขัง; สิ่งที่เป็นลูกตั้งสำหรับราวบันไดและสะพานเป็นต้น เช่น ลูกกรงบันได ลูกกรงสะพาน ลูกกรงระเบียง.

ลูกตั้ง

หมายถึงน. ไม้ที่ตั้งเรียงกันอย่างลูกกรง.

ไม้แม่กำพอง

หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.

กรงทอง

หมายถึง(ราชา) น. เรียกเปลที่ทำเป็นลูกกรง ว่า พระกรงทอง.

กระพอง

หมายถึงน. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กำพอง ก็เรียก.

กำพอง

หมายถึงน. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กระพอง ก็เรียก.

ซี่

หมายถึงน. คำเรียกของเล็ก ๆ ยาว ๆ ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นแนวอย่างฟันหรือลูกกรง, ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ฟันซี่หนึ่ง ฟัน ๒ ซี่.

ลูกมะหวด

หมายถึงน. ลูกตั้งมักทำด้วยหินหรือไม้เป็นต้น เป็นรูปกลม ๆ ป้อม ๆ คล้ายผลมะหวดเรียงกันเป็นลูกกรงใช้แทนหน้าต่าง เช่น ลูกมะหวดที่ปราสาทหิน.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ