ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลูก, สันตติ, ขมอย, เลือดเนื้อเชื้อไข, กุมาร, เครื่องล่าง, ลูกขวาน, ลูกบ้าน, ลูกหมาก, ลูกกลอน, เครื่องช่วงล่าง
หลาน
หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.
ลูกหลาน
หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.
ลูก ๆ หลาน ๆ
หมายถึงน. ลูกและหลานหลายคน.
เหลน
หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.
ลืบ
หมายถึงน. ลูกของลื่อ, หลานของเหลน.
สันตติ
หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
ขมอย
หมายถึง[ขะมอย] น. หลาน, ลูกหลาน, เช่น ขมอยเมือเฝือแฝกหญ้า ยุงชุมฉ่าฝ่าเหลือบฝูง. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ข. กฺมวย ว่า หลาน, ลูกของพี่หรือของน้อง).
เลือดเนื้อเชื้อไข
หมายถึงน. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์.
ปนัดดา
หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).
ลูกท่านหลานเธอ
หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.
ลูกสมภารหลานเจ้าวัด
หมายถึง(สำ) น. ลูกเจ้านาย, ลูกผู้มีอำนาจ, มีความหมายทำนองเดียวกับ ลูกท่านหลานเธอ.
สืบพันธุ์
หมายถึงก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.