ผลการค้นหา

ค้นเจอ 316 รายการ

ศฤงคารรส

หมายถึง[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.

ศฤงคาร

หมายถึง[สิงคาน, สะหฺริงคาน] น. สิ่งให้เกิดความรัก, บริวารหญิงผู้บำเรอความรัก เช่น สาวศฤงคารคนใช้. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. ศฺฤงฺคาร ว่า ความใคร่).

รส

หมายถึงน. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป., ส.).

เผ็ด

หมายถึงว. มีรสอย่างรสพริก.

ศฤงคาริน,ศฤงคารี

หมายถึงว. ผู้มีศฤงคาร. (ส. ศฺฤงฺคาริน).

เครื่องปรุงรส

หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ปรุงแต่งรสอาหาร เช่น น้ำตาล น้ำปลา เกลือ.

ขม

หมายถึงว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด.

ทิพยรส

หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.

รู้รส

หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.

เสาวรส

หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).

ร่วมรัก

หมายถึง(ปาก) ก. เสพสังวาส, ร่วมรส หรือ ร่วมรสรัก ก็ว่า.

เอมโอช

หมายถึง[-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ