ผลการค้นหา

สติแตก* *สติแตก *สติแตก*
คำในภาษาไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 345 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา สัตสดก

สติแตก

หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.

สติ

หมายถึง[สะติ] น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. (ป.; ส. สฺมฺฤติ).

แตก

หมายถึงก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ; คุมหรือควบคุมไว้ไม่อยู่ เช่น แตกฝูง ไฟธาตุแตก ใจแตก ตบะแตก; ปะทุ เช่น ถ่านแตก; ผลิ เช่น แตกกิ่งก้าน แตกใบอ่อน แตกหน่อ; ไหลออกมาเอง เช่น เหงื่อแตก เยี่ยวแตก ขี้แตก; มีรอยแยก, แยกออกเป็นรอย, เช่น กำแพงแตก หน้าขนมแตก; เรียกผู้อ่านหนังสือออกคล่องว่า อ่านหนังสือแตก, เรียกเสียงห้าวเมื่อเริ่มเป็นหนุ่มว่า เสียงแตก, เรียกอาการที่พูดจนแสบคอหรือตะโกนดังจนสุดเสียงว่า พูดจนคอแตก ตะโกนจนคอแตก.

แตกต่าง

หมายถึงก. ไม่เหมือนกัน, ผิดกัน.

สติฟั่นเฟือน

หมายถึงว. คุ้มดีคุ้มร้าย.

สติวิปลาส

หมายถึง[-วิปะลาด] ว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สัญญาวิปลาส ก็ว่า.

สิ้นสติ

หมายถึงก. สลบ, หมดความรู้สึก, เช่น เขาตกใจแทบสิ้นสติ เขาถูกต่อยจนสิ้นสติ. ว. อาการที่ขาดความรู้สึกตัว เช่น เที่ยวดึก ๆ ทุกคืน พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับเหมือนสิ้นสติ.

เสียสติ

หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือน, คุ้มดีคุ้มร้าย.

หมดสติ

หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.

เผลอสติ

หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.

สติลอย

หมายถึงว. เหม่อ, เผลอสติ, เช่น เขาเดินสติลอยเลยถูกรถชน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด