ตัวกรองผลการค้นหา
สนามเด็กเล่น
หมายถึงน. สถานที่ที่จัดให้เด็กเล่น มักมีอุปกรณ์การเล่น เช่น ชิงช้า ไม้ลื่น.
สนาม
หมายถึง[สะหฺนาม] น. ลาน, ที่ว่าง, ที่โล่ง, ที่เล่น, เช่น เขานั่งอยู่ริมสนาม เด็ก ๆ วิ่งเล่นในสนาม, ที่สำหรับเล่นหรือแข่งขันกีฬาต่าง ๆ เช่น สนามฟุตบอล สนามกอล์ฟ สนามชนวัว.
เพื่อนเล่น
หมายถึงน. เพื่อนที่เล่นหัวกันมาตอนเป็นเด็ก.
จ้ำจี้
หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก.
กุลาซ่อนผ้า
หมายถึงน. การเล่นของเด็กชนิดหนึ่ง.
ลงสนาม
หมายถึงก. ลงแข่งขัน, ลงประลองความสามารถ, เช่น ฟุตบอลรอบนี้ไทยลงสนามกับเกาหลี ลงสนามบอกสักวา.
ต้องเต
หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง, จ้องเต ก็ว่า.
ไม่ใช่เล่น
หมายถึงว. เก่ง, พิเศษกว่าธรรมดา, เช่น ฝีปากไม่ใช่เล่น เด็กคนนี้ซนไม่ใช่เล่น.
เล่นสัปดน
หมายถึงก. กระทำในสิ่งที่หยาบโลน, กระทำอุตรินอกแบบนอกแผน เช่น เด็กเล่นสัปดน เอาประทัดผูกหางหมาแล้วจุด.
เป็นว่าเล่น
หมายถึงว. ง่าย, สะดวกสบาย, เช่น เขาใช้เงินเป็นว่าเล่น.
สนามกีฬา
หมายถึงน. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา.
สนามรบ
หมายถึงน. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว.