ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะคราญ, รำคาญใจ, สำรวมใจ, สำราญ, สำเริง
สำราญใจ
หมายถึงก. สบายใจ.
สำราญ
หมายถึงก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. (ข. สํราล).
สำราญกาย
หมายถึงก. สบายกาย.
สราญ
หมายถึง[สะ-] ว. สำราญ.
กินอยู่พูวาย
หมายถึงก. กินอย่างอิ่มหนำสำราญ.
ผาสุก
หมายถึงน. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).
สำเริง
หมายถึงก. รื่นเริง, ร่าเริง, เช่น นวนิยายให้ความสำเริงอารมณ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ สำราญ เป็น สำเริงสำราญ หรือ สำราญสำเริง.
หนำ
หมายถึงว. มากพอกับความต้องการ เช่น อิ่มหนำสำราญ.
พร้อมใจ
หมายถึงก. ร่วมใจ, มีน้ำใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น เขาพร้อมใจกันทำงาน.
ใจ
หมายถึงน. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.
ส่งใจ
หมายถึงก. ส่งน้ำใจที่มีความปรารถนาดีเพื่อให้เป็นกำลังใจแก่ผู้รับ เช่น ส่งใจไปช่วยทหารในแนวหน้า.
เสมอใจ
หมายถึงว. เหมือนใจ, ได้ดังใจ.