ผลการค้นหา

ค้นเจอ 24 รายการ

อึกทึก

หมายถึง[อึกกะทึก] ว. เอ็ดอึง, อื้ออึง, ครึกโครม.

เอ็ด

หมายถึงก. ทำเสียงดัง, ดุ, ดุเสียงดัง; แพร่งพราย; มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่าเอ็ดไป. ว. เอะอะ, อึกทึก.

แจจน,แจจัน

หมายถึงว. เบียดเสียดกัน, ยัดเยียดกัน, แน่นกัน, อัดแอ, มากนัก; อึกทึก, อึง.

มี่ฉาว

หมายถึงว. อึกทึก, เอิกเกริก, เกรียวกราว.

ประอึง

หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).

อึง

หมายถึงก. ดัง, เอ็ด, อึกทึก, แพร่งพราย.

มี่

หมายถึงว. อึกทึก, เสียงแซ่.

ครึกโครม

หมายถึง[คฺรึกโคฺรม] ว. อึกทึก, อื้ออึง, ชวนให้ตื่นเต้น, เป็นที่เล่าลือกันแพร่หลาย.

เอะอะ

หมายถึงก. อึกทึก, ทำเสียงดังโวยวาย; ทันทีทันใด, ปุบปับ, ไม่ทันไตร่ตรอง, ไม่บอกกล่าวเล่าแจ้ง, เช่น เอะอะก็ไป เอะอะก็ด่า, อึกอัก ก็ว่า.

มะมี่

หมายถึง(กลอน) ก. มี่, อึงมี่, เอิกเกริก, แซ่, อึกทึก.

จาว

หมายถึงก. ส่งเสียงดัง, อึกทึก, เช่น อันจาวจำเรียงเสียงฉันท์. (สมุทรโฆษ). (ไทยขาว จาว ว่า ส่งเสียงดัง).

กระอึก

หมายถึง(กลอน) ก. อึกทึก, อึง, เช่น ตระคอกคึกกระอึกอึง. (กลบท ๒; ม. คำหลวง จุลพน).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ