ผลการค้นหา

เจ็บไข้,เจ็บป่วย

หมายถึงก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.

โรคาพาธ

หมายถึงน. ความเจ็บไข้.

โรคาพยาธิ

หมายถึง[โรคาพะยาทิ] น. ความเจ็บไข้.

ฝากไข้

หมายถึงก. มอบหมายให้รักษาพยาบาลเมื่อเจ็บไข้.

วิโรค

หมายถึงว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).

หายวันหายคืน

หมายถึง(สำ) ก. ฟื้นจากการเจ็บไข้อย่างรวดเร็ว.

นิราพาธ

หมายถึง[-พาด] (แบบ) ว. ไม่มีความเจ็บไข้. (ป., ส.).

อาพาธิก,อาพาธึก

หมายถึงว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).

พอทำเนา

หมายถึงว. พอสมควร, พอสถานประมาณ, เช่น เจ็บไข้ก็พอทำเนา ยังแถมถูกออกจากงานเสียอีก.

ขม่อมบาง

หมายถึง(สำ) ว. เจ็บป่วยง่าย เช่น เขาเป็นคนขม่อมบาง ถูกนํ้าค้างหน่อยก็เป็นหวัด, กระหม่อมบาง ก็ว่า.

ไข้

หมายถึงน. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. (อ. fever, pyrexia, pyrexy).

ปะหงับปะง่อน

หมายถึงว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.