ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เดิ่น, ดอน, ทูน, เทอญ, เมิน, ยาตร,ยาตรา, ยิ่ง, ยุรบาตร, เทิด
เทิน
หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.
ทูน
หมายถึงก. เทิน, เอาของไว้บนศีรษะ, เช่น เอาของทูนหัว.
เทอญ
หมายถึง[เทิน] ว. เถิด (ใช้เป็นคำลงท้ายข้อความที่แสดงความมุ่งหมายให้เป็นดังนั้นดังนี้, มักใช้ในการให้ศีลให้พร).
จระทก,จระเทิน
หมายถึง[จะระทก, -เทิน] (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).
เดิ่น
หมายถึงน. เนิน, เทิน, ที่สูง.
ทำนูล
หมายถึงก. บอก, กล่าว; ยกขึ้นเทินหัว. (แผลงมาจาก ทูล). (ข.).
จรลิ่ว
หมายถึง[จอระ-] (กลอน) ก. เที่ยวไปไกล, ลอยไป, เช่น เหลียวแลทางจรลิ่ว เหลียวแลทิวเทินป่า. (ลอ).
สาง
หมายถึง(วรรณ) น. ช้าง เช่น เสือสางสรรโสงสรรพและไกร สรร้องสำเทินสาร. (สมุทรโฆษ).