ผลการค้นหา

เผา

หมายถึงก. ทำให้ร้อนให้สุกหรือให้ไหม้เป็นต้นด้วยไฟ เช่น เผาเหล็ก เผากล้วย เผาป่า, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้ร้อน เช่น แดดเผา, ทำให้เร่าร้อน เช่น กิเลสเผา, ทำให้หมดไป เช่น เผากิเลส.

จระจุ่ม

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. ใส่, เผา, ทิ้ง, โยน.

จี่

หมายถึงก. เผา, ใช้เข้าคู่กับคำ เผา เป็น เผาจี่, โดยปริยายหมายความว่า ทอดในกระทะที่ทานํ้ามันน้อย ๆ เช่น แป้งจี่.

ไหม้

หมายถึงก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคลํ้า, (ใช้แก่ผิว).

เทาะห์

หมายถึง(แบบ; โบ) ก. เผา เช่น ธานยเทาะห์ ชื่อพิธีเผาข้าว. (ป., ส. ทห).

เผาถ่าน

หมายถึงก. เผาไม้จนสุกมีสีดำเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง.

ฌาปนกิจ

หมายถึงน. การเผาศพ.

ฌาปนสถาน

หมายถึงน. ที่เผาศพ.

ผีดิบ

หมายถึงน. ผีที่ยังไม่ได้เผา.

ปลงศพ

หมายถึงก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป.

สรีรธาตุ

หมายถึงน. กระดูกของศพที่เผาแล้ว.

ประชุมเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] ก. เผาศพ.