ค้นเจอ 108 รายการ

เมีย

หมายถึงน. ภรรยา, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ ผัว. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวเมีย เช่น ไก่เมีย ม้าเมีย.

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

พธู

หมายถึง[พะ-] น. เจ้าสาว; เมีย; ผู้หญิง. (ส., ป. วธู).

ชายา

หมายถึง(แบบ) น. เมีย. (ป., ส.), บางแห่งใช้หมายความว่า ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เสียงพูดเป็น ฉายา ฉัยยา ไฉยา หรือ สายา ก็มี.

ฆรณี

หมายถึง[คอระนี] น. แม่เรือน, เมีย. (ป., ส.).

ปัตนิ,ปัตนี

หมายถึง[ปัดตะหฺนิ, -นี] น. หญิงแม่เรือน, เมีย. (ในตำราหมอดูว่า เนื้อคู่). (ส.; ป. ปตานี).

ภรรยา

หมายถึง[พันยา, พันระยา] น. ภริยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ส. ภารฺยา; ป. ภริยา).

บริจาริกา

หมายถึง[บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคำ บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่า เมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).

ชาเยนทร์,ชาเยศ

หมายถึง(กลอน) น. เมีย. (ส.).

ผัว

หมายถึงน. สามี, ชายที่เป็นคู่ครองของหญิง, คู่กับ เมีย.

ภริยา

หมายถึง[พะริ-] น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).

คู่ผัวตัวเมีย

หมายถึงน. ผัวเมียที่อยู่กันแบบผัวเดียวเมียเดียว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ