ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โศก,โศก,โศก-, กรัง, ผึง, บก, แห้ว, เลีย, สุกข์, มลาน, แห้น, ทัคธ์, โคก, แล้ง
แห้
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.
แห้งแล้ง
หมายถึงว. ปราศจากความสดชื่น, ปราศจากความชุ่มชื้น.
แห้วหมู
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Cyperus rotundus L. ในวงศ์ Cyperaceae หัวมีกลิ่นฉุน ใช้ทำยาได้, หญ้าแห้วหมู ก็เรียก.
แห้งเหี่ยว
หมายถึงก. ขาดความสดชื่น, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า.
แห้ว
หมายถึง[แห้วฺ] น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Cyperaceae ขึ้นตามที่ชื้นแฉะ หัวกินได้ เช่น แห้วจีน [Eleocharis tuberosa (Roxb.) Schult.], แห้วกระดาน (Scirpus grossus L.f. var. kysoor C.B. Clarke), แห้วไทย (Cyperus esculentus L.).
แห้งผาก
หมายถึงว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท.
แห้น
หมายถึงก. แทะ, กัดด้วยฟันหน้า.
แห้ง
หมายถึงว. ไม่มีนํ้า, หมดนํ้า, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง; ที่อาจเก็บไว้บริโภคได้นาน เช่น ของแห้ง หอมแห้ง พริกแห้ง; ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง; ขาดความชุ่มชื้น เช่น ผิวแห้ง ปากแห้ง จมูกแห้ง; โดยปริยายหมายความว่า ฝืดเคือง, อดอยาก, ในคำว่า ไส้แห้ง กระเป๋าแห้ง.
แห้งเหือด
หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไปเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจแห้งเหี่ยว, เหือดแห้ง ก็ว่า.