ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา โกฐ, โกษ, โกส, โพย, โก่,โก้,โก้, โดย, โกศ, กรรโหย

โกย

หมายถึงก. อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ, ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก; (ปาก) วิ่งหนีไปโดยเร็ว.

กระบุงโกย

หมายถึง(ปาก) ว. มากมาย เช่น มีข้าวของเป็นกระบุงโกย ถูกบ่นตั้งกระบุงโกย.

ลอกเลน

หมายถึงก. โกยเลนขึ้น.

ทัดทา

หมายถึงน. กระดานมีด้ามสำหรับโกยข้าวเปลือก.

แน่บ

หมายถึงว. อาการที่วิ่งอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลัง เช่น โกยแน่บ.

เลน

หมายถึงน. ดินเปียกเหลวจนปั้นไม่ได้ เช่น โกยเลนลอกท้องร่อง.

ฝืนท้อง

หมายถึงก. อาการที่หมอตำแยโกยลูกที่อยู่ในท้องซึ่งเลื่อนลงไปข้างล่างให้กลับมาอยู่ที่เดิม, โกยท้อง.

บุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, ปุ้งกี๋ ก็ว่า.

ปุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).

กลู่

หมายถึง[กฺลู่] (โบ; กลอน) ก. เกลื่อน, ใช้เข้าคู่กับคำ กลาด เช่น โกยกลู่กลาดคือลาญใน. (ม. คำหลวง จุลพน).

กาฐ

หมายถึง[กาด] (แบบ) น. ไม้ฟืน เช่น คือโกยกาฐอันกองแลนองธรณิภาค กลาดกล่นถกลหลาก อนันต์. (สรรพสิทธิ์), กาษฐะ ก็ใช้. (ป. กฏฺ; ส. กาษฺ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ