ผลการค้นหา

ค้นเจอ 189 รายการ

โกรธเกรี้ยว

หมายถึงก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.

เกรี้ยวโกรธ

หมายถึงก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.

เกรี้ยว,เกรี้ยว ๆ

หมายถึง[เกฺรี้ยว] ว. อาการที่แสดงความเดือดดาลหรือโกรธมาก เช่น อนิจจามาร้องอยู่เกรี้ยว ๆ. (มโนห์รา).

เสียงเกรี้ยว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาคงกำลังโกรธอยู่ เราพูดด้วยดี ๆ กลับตวาดเสียงเกรี้ยว, เสียงเขียว ก็ว่า.

โกรธ

หมายถึง[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

เสียงเขียว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาเข้าไปผิดจังหวะ หัวหน้ากำลังโกรธอยู่ เลยถูกตวาดเสียงเขียว, เสียงเกรี้ยว ก็ว่า.

งอน

หมายถึงโกรธกะบึงกะบอน, โกรธสะบัดสะบิ้ง

ขึ้งโกรธ

หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.

โกรธขึ้ง

หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.

โมโห

หมายถึงก. โกรธ.

พื้นเสีย

หมายถึงก. โกรธ.

กระฟัดกระเฟียด

หมายถึงว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทำโกรธ.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ