ค้นเจอ 371 รายการ

โบราณ,โบราณ-

หมายถึง[โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).

ร่ายโบราณ

หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง นิยมใช้ในวรรณคดีโบราณ ไม่นิยมเอกโท ไม่จำกัดวรรคและคำ แต่มักใช้วรรคละ ๕ คำและใช้คำเท่ากันทุกวรรค.

โคลงโบราณ

หมายถึงน. ชื่อโคลงชนิดหนึ่งคล้ายโคลง ๔ มีบังคับสัมผัส แต่ไม่มีบังคับเอกโท เช่น โคลงมหาวิชชุมาลี โคลงมหาสินธุมาลี ซึ่งมีปรากฏอยู่ในตำรากาพย์สารวิลาสินี.

ขอม

หมายถึงน. เขมรโบราณ.

ยาแผนโบราณ

หมายถึง(กฎ) น. ยาที่มุ่งหมายสำหรับใช้ในการประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ หรือการบำบัดโรคสัตว์ ซึ่งอยู่ในตำรายาแผนโบราณที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศ หรือยาที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศเป็นยาแผนโบราณ หรือยาที่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นทะเบียนตำรับยาเป็นยาแผนโบราณ.

บทสังขยา

หมายถึงน. ชื่อโคลงแบบโบราณ.

ทวาตรึงประดับ

หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.

งิ้ว

หมายถึงน. ละครจีนแบบโบราณ.

จ่ารง

หมายถึงน. ชื่อปืนโบราณชนิดหนึ่ง.

บาเรียม

หมายถึงน. ปืนใหญ่โบราณชนิดหนึ่ง.

อีแปะ

หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ, กะแปะ ก็เรียก.

ส่าน

หมายถึงน. ผ้าขนสัตว์โบราณ. (เปอร์เซีย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ