ค้นเจอ 12 รายการ

โสต,โสต-,โสต-

หมายถึง[โสด, โสตะ-] น. หู, ช่องหู. (ป.; ส. โศฺรตฺร).

โสต-

หมายถึง[โสตะ-] น. กระแส, สายนํ้า. (ป.; ส. โสฺรตสฺ).

โสตทัศนูปกรณ์

หมายถึงอุปกรณ์การสอนสำหรับฟังและดู เช่น วิทยุ โทรทัศน์, โสตทัศนอุปกรณ์ ก็ว่า

โสตินทรีย์

หมายถึงน. หูซึ่งเป็นใหญ่ในการฟังเสียง. (ป. โสต + อินฺทฺริย).

โศรตร

หมายถึง[โสฺรด] น. หู, ช่องหู. (ส. โศฺรตฺร; ป. โสต).

อาบัน

หมายถึงก. ต้อง เช่น อาบัติอาบัน ว่า ต้องอาบัติ; ถึง, ลุ, เช่น โสดาบัน ว่า ถึงโสตธรรม คือ กระแสพระนิพพาน. (ป., ส. อาปนฺน).

ทิพโสต

หมายถึง[ทิบพะโสด] น. หูทิพย์ คือ จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ป. ทิพฺพโสต; ส. ทิพฺยโศฺรตฺร).

จรัล

หมายถึง[จะรัน] (กลอน) ก. เดิน เช่น แปดโสตรสี่ภักตร์ทรงพา หนหงษ์เหินคลา วิหาศจรัลผันผาย. (ดุษฎีสังเวย).

ทิพยโศรตร

หมายถึง[ทิบพะโสด, ทิบพะยะโสด] น. หูทิพย์ คือ จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ส. ทิพฺยโศฺรตฺร; ป. ทิพฺพโสต).

โสตทัศนอุปกรณ์

หมายถึง[โสตะทัดสะนะอุปะกอน, โสดทัดสะนะอุบปะกอน] น. อุปกรณ์การสอนสำหรับฟังและดู เช่น วิทยุ โทรทัศน์, ใช้ว่า โสตทัศนูปกรณ์ ก็มี.

อายตนะ

หมายถึง[-ยะตะนะ] น. เครื่องรู้และสิ่งที่รู้ เช่น ตาเป็นเครื่องรู้ รูปเป็นสิ่งที่รู้, ในพระพุทธศาสนาหมายถึง จักษุ โสต ฆาน ชิวหา กาย ใจ เรียกว่า อายตนะภายใน เป็นเครื่องติดต่อกับอายตนะภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์. (ป., ส.).

วิญญาณ

หมายถึงน. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางหู เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ; โดยปริยายหมายถึงจิตใจ เช่น มีวิญญาณนักสู้ มีวิญญาณศิลปิน. (ป.; ส. วิชฺาน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ