ค้นเจอ 98 รายการ

ไล่ที่

หมายถึงก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.

ไล่ไปไล่มา

หมายถึงก. ไล่เลียง, ไต่ถาม, เช่น ไล่ไปไล่มาก็เป็นญาติกัน ไล่ไปไล่มาก็รุ่นเดียวกัน.

ไล่

หมายถึงก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.

ไล่

หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

ไล่ส่ง

หมายถึงก. ไล่ไปให้พ้น.

ไล่หลัง

หมายถึงก. ตามมาติด ๆ, ตามมาใกล้ ๆ, เช่น ฝนไล่หลังมา มีคะแนนไล่หลังมา ด่าไล่หลัง.

ไล่แบบ

หมายถึงก. ให้นักเรียนท่องบทเรียนตามที่สั่งให้ฟัง เช่น ครูไล่แบบนักเรียน.

ไล่เปิด

หมายถึง(ปาก) ก. ไล่ให้หนีไป.

ไล่ขี้

หมายถึงก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.

ไล่ตะเพิด

หมายถึงก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป.

ไล่ผม

หมายถึงก. ตัดหรือเก็บเล็มผมให้เข้ารูปทรง.

ไล่ลม

หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ