ผลการค้นหา

ค้นเจอ 15 รายการ

หน่าย

หมายถึงก. เบื่อ, จืดจาง, คลายจากความพัวพัน, คลายจากความรัก, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบื่อ เป็น เบื่อหน่าย.

เหม็นเบื่อ

หมายถึงก. เบื่อหน่ายเพราะจำเจ.

ระอมระอา

หมายถึง(กลอน) ก. เบื่อหน่ายเต็มที.

อิดหนาระอาใจ

หมายถึงก. เบื่อหน่าย, เอือมระอา.

นิพพิทา

หมายถึง[นิบพิทา] น. ความเบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).

เฮ้อ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความเบื่อหน่ายหรือไม่ถูกใจเป็นต้น.

นิพพิทาญาณ

หมายถึงน. ความรู้ที่ทำให้เบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).

วิราคะ

หมายถึงน. ความปราศจากราคะ, ความหน่าย, ความไม่ไยดี; พระนิพพาน. (ป., ส.).

เอือม

หมายถึงว. เบื่อหน่ายในสิ่งที่ซํ้า ๆ ซาก ๆ มากเกินไป.

ระอา

หมายถึงก. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจเพราะถูกรบกวน, ทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อย ๆ, ระอิดระอา ก็ว่า.

รำคาญใจ

หมายถึงก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.

สยิ้ว

หมายถึง[สะยิ่ว] ก. ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแสดงความไม่พอใจหรือเบื่อหน่าย ในคำว่า สยิ้วหน้า สยิ้วพระพักตร์.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ