ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้เท่อ
หมายถึงว. ไม่คม, ไม่ฉลาด, เซ่อ. น. ความโง่ เช่น ขยายขี้เท่อ.
ขี้เทือก
หมายถึงน. ที่ดินที่ไถและคราดเป็นต้นแล้วทำให้เป็นโคลนเป็นตมเพื่อตกกล้า เช่น ทำขี้เทือกตกกล้า, เทือก ก็ว่า.
ขี้ปะติ๋ว
หมายถึงว. เล็กน้อย, ไม่สำคัญ.
ขี้ผง
ขี้ม้า
หมายถึงน. ชื่อส้มพันธุ์หนึ่งของชนิด Citrus reticulata Blanco.
ขี้แมว
หมายถึงน. ชื่อมะขามพันธุ์ฝักเล็ก. (ดู มะขาม).
ขี้ยา
หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ฝิ่น ก็เรียก. ว. ติดฝิ่น.
ขี้ราดโทษล่อง
หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.
ขี้ลม
หมายถึงน. ชื่อผักที่ขึ้นปกคลุมตามต้นไม้ชายทะเล มีสีเหลืองคล้ายฝอยทอง. (พจน. ๒๔๙๓).
ขี้หมูราขี้หมาแห้ง
หมายถึงว. ไร้สาระ, ไร้ประโยชน์, เช่น เรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้ง.
ขี้อ้น
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Helicteres วงศ์ Sterculiaceae ลูกเป็นขน ๆ. (๒) ดู กระชับ ๑.
เข่นเขี้ยว
หมายถึงก. กัดฟันด้วยความโกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำ เคี้ยวฟัน เป็น เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน.