ค้นเจอ 473 รายการ

ชะเนียง

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นเนียง. (ดู เนียง ๒).

เชียง

หมายถึงน. โกฐเชียง. (ดู โกฐเชียง).

ดุริยางค์จำเรียง

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.

เดียงสา

หมายถึงว. รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เด็กยังไม่รู้เดียงสา.

ตะโพกสุดเสียงสังข์

หมายถึง(สำ) น. เรียกตะโพกหญิงที่ผายออกมาก.

ตีเสียง

หมายถึงก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).

เตาทุเรียง

หมายถึงน. ชื่อเตาชนิดหนึ่ง สำหรับเผาเครื่องถ้วยชามและเครื่องกระเบื้องต่าง ๆ ในจังหวัดสุโขทัยสมัยโบราณ.

แตกลายงา

หมายถึงว. มีรอยปริตื้น ๆ ทั่วไปบนพื้นผิวของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ถ้วยชามแตกลายงา, ราน ก็ว่า.

โต้เถียง

หมายถึงก. เถียงกันไปมา.

เถาวัลย์เปรียง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Derris scandens (Roxb.) Benth. ในวงศ์ Leguminosae เถาใช้ทำยาได้.

เถียง

หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.

เที่ยง

หมายถึงว. ตรง เช่น นาฬิกาเดินเที่ยง, แน่นอน เช่น สังขารไม่เที่ยง คือ ไม่แน่นอน; ที่สะท้อนตรงกับความเป็นจริง ในคำว่า กระจกเที่ยง; แน่, แม่นยำ, ในคำว่า มือเที่ยง; เรียกเวลากึ่งกลางของกลางวันที่พระอาทิตย์อยู่ตรงศีรษะว่า เที่ยง หรือ เที่ยงวัน ตรงกับ ๑๒ นาฬิกา, เรียกเวลากึ่งกลางของกลางคืนว่า เที่ยงคืน ตรงกับ ๒๔ นาฬิกา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ