ตัวกรองผลการค้นหา
กะจัง
หมายถึงดู กระจัง ๒.
กะซวก
หมายถึง(ปาก) ก. แทง เช่น กะซวกไส้.
กะโซ่,กะโซ้,กะโซ้
หมายถึงน. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).
กะดก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก, ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
กะดัด
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นราชดัด. (ดู ราชดัด).
กะดำกะด่าง
หมายถึงว. ดำ ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.
กะตัง
หมายถึงน. การขึ้นเกล็ด.
กะตังกะติ้ว
หมายถึงน. นํ้ายางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่น มวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง (Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.).
กะตังใบ
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิด ในสกุล Leea วงศ์ Leeaceae คือ ชนิด L. indica (Burm.f.) Merr. ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ปลายแหลม ดอกเล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามยอด ผลสีเขียว ใบใช้ทำยาได้, กะดังบาย ก็เรียก; และชนิด L. rubra Blume ex Spreng. ดอกมีก้านช่อ ดอกและผลสีแดง, เขือง ก็เรียก.
กะโต้งโห่ง
หมายถึงว. เสียงนกยูงร้อง.
กะทัดรัด
หมายถึงว. สมทรง, สมส่วน, เหมาะเจาะ.
กะทันหัน
หมายถึงว. ทันใด, ปัจจุบันทันด่วน, จวนแจ.