ตัวกรองผลการค้นหา
ไชโย
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความดีใจหรืออำนวยพรเป็นต้น.
แตรวงโยธวาทิต
หมายถึง[-โยทะวาทิด] น. วงดนตรีทหารหรือตำรวจเป็นต้นซึ่งประกอบด้วยเครื่องดนตรีที่ทำด้วยทองเหลือง จำพวกแตร เครื่องตี เช่น กลองใหญ่เล็ก และเครื่องลมต่าง ๆ มักจัดเป็นวงใหญ่ ใช้ในเวลากองทหารเดินและอื่น ๆ.
ปโยราศิ
หมายถึงน. “กองนํ้า” คือ ทะเล. (ส.).
พิโยค
หมายถึงก. พลัดพราก, จากไป. (ป., ส. วิโยค).
ภิยโยภาพ
หมายถึงน. ภิญโญภาพ, ความยิ่ง, ความยิ่งขึ้นไป.
ยงโย่ยงหยก
หมายถึงก. กิริยาที่จะยืนก็ไม่ใช่จะนั่งก็ไม่เชิง.
โย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.
โยก
หมายถึงก. คลอน เช่น ฟันโยก เก้าอี้โยก, เคลื่อนไหว เช่น กิ่งไม้โยก, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น โยกฟัน โยกกิ่งไม้; โดยปริยายหมายถึงอาการที่พูดหรือทำพิโยกพิเกน เช่น กว่าจะตกลงกันได้ พูดโยกอยู่นาน, โยกโย้ ก็ว่า.
โยกเยก
หมายถึงก. เคลื่อนไหวไปมา, โอนไปเอนมา, เช่น อย่านั่งโยกเยก เสาโยกเยกเพราะปักไม่แน่น.
โยคนิทรา
หมายถึงน. การเข้าฌานแล้วไม่รู้สึกถึงสิ่งภายนอก, อาการที่แสร้งทำเช่นนั้น. (ส. โยคนิทฺรา).
โยคยะ
หมายถึง[โยกคะยะ] ว. สมควร, เหมาะ. (ส. โยคฺย).
โยคะ
หมายถึงน. การทำจิตใจให้สงบ, การที่จิตไม่รับรู้อารมณ์ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่าง ๆ, วิธีการควบคุมร่างกายและจิตใจได้อย่างสมบูรณ์โดยการทำจิตให้เป็นสมาธิ.