ค้นเจอ 555 รายการ

ล้มหมอนนอนเสื่อ

หมายถึงก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.

เอ้เต

หมายถึงว. นั่งหรือนอนปล่อยตัวตามสบายมีท่าสง่าผ่าเผย.

บังโกลน,บังโคลน

หมายถึง[-โกฺลน, -โคฺลน] น. เครื่องบังเหนือล้อรถ ป้องกันโคลนมิให้กระเด็นขึ้นมาเปื้อนรถ.

มอเตอร์ไซค์

หมายถึง(ปาก) น. จักรยานยนต์, รถที่มีล้อ ๒ ล้อเหมือนกับรถจักรยาน ขับเคลื่อนด้วยกำลังเครื่องยนต์, รถเครื่อง ก็ว่า.

พ่วง

หมายถึงก. ต่อท้าย, ตามติด, เช่น ขอพ่วงไปด้วย, เรียกเรือที่พ่วงท้ายให้เรือโยงลากจูงไปว่า เรือพ่วง, เรียกรถที่พ่วงท้ายให้รถคันหน้าลากไปว่า รถพ่วง.

เกลือกกลิ้ง

หมายถึงก. กลิ้งหรือเสือกตัวไปมา เช่น นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอน, เกลือก ก็ว่า; พยายามกระเสือกกระสนไปตามมีตามได้หรือด้วยความทุกข์ทรมาน เช่น นอนเกลือกกลิ้งไปมาด้วยความทุรนทุราย, กลิ้งเกลือก ก็ว่า.

กำลังกินกำลังนอน

หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.

บรรทม

หมายถึง[บัน-] (ราชา) ก. นอน, ประทม หรือ ผทม ก็ว่า. (ข. ผทม).

ปลายตีน

หมายถึงน. ด้านปลายเท้าของผู้นอน, ตรงข้ามกับ หัวนอน.

ผ้าอ้อม

หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.

ยวบ ๆ

หมายถึงว. อาการเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแนวนอน เช่น สะพานยวบ ๆ.

หน้าเซียว

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความอิดโรยไม่สดใสเพราะอดนอนมากเป็นต้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ