ตัวกรองผลการค้นหา
แรงดึงดูด
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงระหว่างเทหวัตถุ ๒ ชิ้นที่ดึงหรือพยายามดึงให้เทหวัตถุทั้ง ๒ เคลื่อนที่เข้าใกล้กัน ต้านหรือพยายามต้านการแยกเทหวัตถุทั้ง ๒ ออกจากกัน.
แรงหนีศูนย์กลาง
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทำต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุนั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทางวงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).
โรงทึม
หมายถึงน. โรงสำหรับตั้งหรือเก็บศพ.
โรงธาร,โรงธารคำนัล
หมายถึงน. ท้องพระโรง, ห้องเป็นที่ออกขุนนางของพระเจ้าแผ่นดิน.
โรงพัก
หมายถึง(ปาก) น. สถานีตำรวจ.
ลงแรง
หมายถึงก. ออกแรงทำงาน.
ลาโรง
หมายถึงก. เลิกการแสดงมหรสพ เช่น โขน ละคร ลิเกครั้งหนึ่ง ๆ, (ปาก) เลิกกิจการหรืองานที่เคยทำมา เช่น เขาลาโรงจากการเมืองแล้ว.
ลูกกรง
หมายถึงน. สิ่งซึ่งเรียงกันเป็นซี่ ๆ ของกรงหรือที่คุมขัง; สิ่งที่เป็นลูกตั้งสำหรับราวบันไดและสะพานเป็นต้น เช่น ลูกกรงบันได ลูกกรงสะพาน ลูกกรงระเบียง.
วรงค์
หมายถึง[วะรง] น. “ส่วนสำคัญของร่างกาย” คือ หัว. (ส. วร + องฺค).
ศาลาโรงธรรม
หมายถึงน. ศาลากลางย่าน.
สหภาพแรงงาน
หมายถึง(กฎ) น. องค์การของลูกจ้างที่จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อการแสวงหาและคุ้มครองผลประโยชน์เกี่ยวกับสภาพการจ้าง และส่งเสริมความสัมพันธ์อันดีระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง และระหว่างลูกจ้างด้วยกัน เช่น สหภาพแรงงานการรถไฟแห่งประเทศไทย สหภาพแรงงานการไฟฟ้าฝ่ายผลิต.
สุดแรงเกิด
หมายถึง(ปาก) ว. สุดกำลัง, เต็มแรงที่มีอยู่, เช่น เขาตกใจ วิ่งหนีสุดแรงเกิด.