ตัวกรองผลการค้นหา
ยั่วเย้า
หมายถึงก. พูดหยอกล้อ, กระเซ้า.
ร้อยลิ้น,ร้อยลิ้นกะลาวน
หมายถึงว. อาการที่พูดกลับกลอกตลบตะแลง.
คาว
หมายถึงน. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.
ต่อตาม
หมายถึงก. พูดเกี่ยงราคาในเรื่องซื้อขาย, พูดเกี่ยงผลประโยชน์ในการทำความตกลงกัน.
แปร่ง
หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.
เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี
หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
จ๋อแจ๋
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเด็กพูด.
ตันคอหอย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดไม่ออกด้วยความดีใจหรือเสียใจ.
ปากกล้า
หมายถึงว. พูดไม่เกรงกลัวใคร.
เป็นไฟ
หมายถึงว. คล่อง เช่น พูดฝรั่งเป็นไฟ.
ไยไพ
หมายถึงก. เยาะเย้ย, พูดให้เขาอาย.
ว่าแล้วว่าอีก
หมายถึงก. พูดหรือตำหนิติเตียนซ้ำซาก.