ค้นเจอ 444 รายการ

ตะกุกตะกัก

หมายถึงว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก, ไม่ราบรื่น, (มักใช้แก่การอ่านหรือพูด).

แว่นส่องหน้า

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยโลหะขัดจนเป็นเงา ใช้ส่องหน้าในสมัยก่อนที่จะมีกระจกเงา.

คณิตศาสตร์

หมายถึง[คะนิดตะสาด] น. วิชาว่าด้วยการคำนวณ. (ส. คณิต + ศาสฺตฺร).

เจ็ดตะคลี

หมายถึง[-คฺลี] น. ผ้าลายอย่างดีชนิดหนึ่ง, เขียนเป็น เจตตะคลี หรือ เจ็ตคลี ก็มี.

ผริต,ผริต-

หมายถึง[ผะหฺริด, ผะริตะ-] ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).

ภัต,ภัต-,ภัตร

หมายถึง[พัด, พัดตะ-, พัด] น. อาหาร, ข้าว. (ป. ภตฺต).

สักฏะ,สักตะ

หมายถึง[สักกะตะ] (แบบ) น. ภาษาสันสกฤต. (ป. สกฺกฏ, สกฺกต).

สัตบรรณ

หมายถึง[สัดตะ-] ดู ตีนเป็ด. (ป. สตฺตปณฺณ; ส. สปฺตปรฺณ).

อุตดร,อุตร,อุตร-

หมายถึง[อุดดอน, อุดตะระ-] น. อุดร. (ป., ส. อุตฺตร).

สุกปลั่ง

หมายถึงว. สุกใสเป็นมันแวววาว เช่น ทองสุกปลั่ง ขัดถาดทองเหลืองเสียสุกปลั่ง.

ลูกชะเนาะ

หมายถึงน. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก.

ปรัตยัย

หมายถึง[ปฺรัดตะไย] (โบ; กลอน) น. ปัจจัย. (ส. ปฺรตฺยย; ป. ปจฺจย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ