ตัวกรองผลการค้นหา
บุก
หมายถึงก. ลุย, ฝ่าไป, เช่น บุกโคลน บุกป่า.
บุคคลธรรมดา
หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.
บุ้ง
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม.
บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
บุญญาธิสมภาร
หมายถึงน. บุญที่ได้สั่งสมไว้มากยิ่ง.
บุญญาภิสังขาร
หมายถึงน. สภาพที่บุญตกแต่ง. (ป. ปุญฺาภิสงฺขาร).
บุญมาวาสนาส่ง
หมายถึง(สำ) เมื่อมีบุญ อำนาจวาสนาก็มาเอง, บุญมาวาสนาช่วย ก็ว่า.
บุณมี
หมายถึง[บุนนะมี] น. วันเพ็ญ. (ป. ปุณฺณมี; ส. ปูรฺณมี).
บุตรี
หมายถึง[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).
บุบบิบ
หมายถึงว. อาการที่ของบางอย่างเช่นไข่จะละเม็ดหรือของที่ทำด้วยอะลูมิเนียม บุบเข้าไปหลายแห่ง.
บุปผชาติ
หมายถึงน. ดอกไม้, พวกดอกไม้. (ป.).
บุปผวิกัติ
หมายถึงน. ดอกไม้ที่ทำให้แปลก, ดอกไม้ที่ทำให้วิจิตรต่าง ๆ. (ป.).