ค้นเจอ 422 รายการ

วังชา

หมายถึงคำประกอบท้ายคำ กำลัง เป็น กำลังวังชา มีความหมายเท่าเดิม.

ส่วนหลัง

หมายถึงน. เรียกเขตของกองทหารที่มีหน้าที่เกี่ยวกับการส่งกำลังบำรุงว่า พื้นที่ส่วนหลัง.

แอ้งแม้ง

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนนิ่งอยู่กับที่เพราะหมดกำลังเป็นต้น ในคำว่า นอนแอ้งแม้ง.

แรง

หมายถึงน. กำลัง เช่น แรงคน ไม่มีแรง มีแรงมาก ออกแรง, อำนาจ เช่น แรงเจ้าที่ แรงกรรม. ว. ฉุน, จัด, กล้า, เช่น กลิ่นแรง; ใช้กำลังกระทำถึงขีด เช่น อย่าทำแรง ตีแรง ๆ, แข็ง, มีกำลัง; ศักดิ์สิทธิ์ เช่น ที่นี่เจ้าที่แรง; อัตราการทำงาน กำหนดเป็นกำลังคนต่อช่วงเวลาหนึ่ง เช่น งานนี้ต้องใช้ ๑๐ แรง. ก. ออกแรง; หมกมุ่น เช่น แรงเสพ แรงเล่น.

คำนวร

หมายถึง[-นวน] (แบบ) ว. ควร, ถูกต้อง, เหมาะ, พอดี ๆ, ชอบ, เช่น คิดคิ้วคำนวรนวย คือธนูอันก่งยง. (สมุทรโฆษ).

สมรรถนะ

หมายถึง[สะมัดถะนะ] น. ความสามารถ (ใช้แก่เครื่องยนต์) เช่น รถยนต์แบบนี้มีสมรรถนะดีเยี่ยมเหมาะสำหรับเดินทางไกล.

แขม็บ,แขม็บ ๆ

หมายถึง[ขะแหฺม็บ] ว. หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, กระแหม็บ หรือ กระแหม็บ ๆ ก็ว่า.

ประลอง

หมายถึงก. ทดสอบความรู้ความสามารถด้วยการต่อสู้หรือแข่งขันกัน เช่น ประลองฝีมือ ประลองกำลัง ประลองความเร็ว.

โถบ

หมายถึงก. พุ่งลงด้วยแรงกำลัง เช่น นกโถบลงจากอากาศ, ใช้ว่า โถบถา หรือ ถาโถบ ก็มี.

ทุพพลภาพ

หมายถึง[ทุบพนละพาบ] ว. หย่อนกำลังความสามารถที่จะประกอบการงานตามปรกติได้.

เลียบค่าย

หมายถึงก. ตรวจดูความเรียบร้อยของกองทัพ, ส่งคนไปลาดตระเวนดูกำลังข้าศึก.

พัดลม

หมายถึงน. เครื่องพัดให้เย็นด้วยแรงไฟฟ้าเป็นต้น; เครื่องฉุดระหัดด้วยกำลังลม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ