ตัวกรองผลการค้นหา
ผ้าใบเมี่ยง
หมายถึงน. ผ้าขาวใช้ห่อศพที่เข้าโกศ.
พิถีพิถัน
หมายถึงว. ละเอียดลออมาก เช่น เขาเป็นคนพิถีพิถันในการเลือกเสื้อผ้า.
ภูษณพาส
หมายถึงน. เครื่องแต่งตัวและเสื้อผ้า. (ส. ภูษณวาส).
เปลื้องเครื่องสุกำศพ
หมายถึงก. เปลื้องผ้าขาวที่ห่อศพออกแล้วนำผ้าขาวนั้นและสิ่งปฏิกูลภายในโกศ เช่น กระดาษฟางไปเผาพร้อมบุพโพ แล้วเอาผ้าขาวอีกผืนหนึ่งห่อศพให้ใหม่.
กระสม
หมายถึงน. ไม้ที่อยู่ในเครื่องทอผ้า สำหรับบิดม้วนผ้าที่ทอแล้ว เรียกว่า ไม้กระสม. (ปาเลกัว).
เนื้อเปื่อย
หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.
หนั่น
หมายถึงว. แน่น, แน่นหนา, เช่น เนื้อหนั่น. (โบ) ก. หนุน.
แผล
หมายถึง[แผฺล] น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
ทสา
หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. ชายผ้า, ชายครุย. (ป.).
บัณฑุกัมพล
หมายถึงน. ผ้าขนสัตว์สีเหลือง. (ป. ปณฺฑุกมฺพล).
ผ้าพันคอ
หมายถึงน. ผ้าสำหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.
หมาด
หมายถึงว. แห้งไม่สนิท, เกือบแห้ง, เช่น ผ้านี้ยังหมาดอยู่.