ตัวกรองผลการค้นหา
มอน
หมายถึงน. ใจกลาง, ส่วนสำคัญ, เช่น มอนไข่ คือ ไข่แดง. ว. สนุก, เพราะ, หวาน, เช่น ใจมอน = ใจหวาน, ใจดี.
วิเวก
หมายถึงว. เงียบสงัดทำให้รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ, เงียบสงัดทำให้รู้สึกวังเวงใจ, เช่น อยู่ในวิเวก รู้สึกวิเวกวังเวงใจ. (ป.).
ใจยักษ์
หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.
ตบหัวลูบหลัง
หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.
อัปฏิฆะ
หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).
ตกประหม่า
หมายถึงก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.
ตันเหิม
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.
แม้ว่า
หมายถึงสัน. ผิว่า, หากว่า, เช่น แม้ว่าจะไปด้วย ก็ตามใจ.
โศจนียะ
หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).
ใจเร็ว
หมายถึงว. ตกลงใจอย่างรวดเร็วโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ.
ผีถึงป่าช้า
หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.
มน
หมายถึง[มะนะ, มน] น. ใจ. (ป.).