ค้นเจอ 860 รายการ

ประจักษ,ประจักษ-,ประจักษ์

หมายถึงว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตา ประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

ตาโก้ง

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอเป็นตาโต ๆ.

ตำตา

หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำหูตำตา ก็ว่า.

พรับ

หมายถึง[พฺรับ] (กลอน) ก. พริบ, ขยิบ, (ใช้แก่ตา).

มลาน

หมายถึง[มะลาน] ว. ลนลาน; ลานตา. (แผลงมาจาก ลาน).

หน้าเสี้ยว

หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).

ดาร,ดาร-,ดาระ

หมายถึง(แบบ) น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม. ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวจดารทาน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตาร).

กระเจาะ

หมายถึงว. มีแผลเป็นที่ลูกตา เรียกว่า ตากระเจาะ.

จำเลาะตา

หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.

ถลน

หมายถึง[ถะหฺลน] ก. ทะเล้นออก, ปลิ้นออก, (ใช้แก่ตา).

โทนโท่

หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, จะแจ้ง, เช่น เห็นอยู่โทนโท่, ทนโท่ ก็ว่า.

หลบตา

หมายถึงก. หลีกไม่จับตา, ไม่กล้าสบตา, ไม่สู้สายตา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ