ตัวกรองผลการค้นหา
ขมัง
หมายถึง[ขะหฺมัง] น. พรานธนู. (ข. ขฺมาน่).
แข
หมายถึงน. ดวงเดือน, พระจันทร์. (ข.).
จันเลา,จันเลาะ
หมายถึงน. ลำห้วย. (ข. เชฺราะ ว่า เหว, ลำธาร).
พเยีย
หมายถึง[พะเยีย] น. พวงดอกไม้. (ข. ภฺ).
สรุกเกรา
หมายถึง[-เกฺรา] น. บ้านนอก. (ข. สฺรุกเกฺรา).
ถกล
หมายถึง[ถะกน] ก. ก่อสร้าง, ตั้ง, ตั้งขึ้น, ตั้งไว้; ในวรรณคดีหมายความว่า งาม, ใช้แผลงเป็น ดำกล ก็มี. (ข. ถฺกล่).
ผทม
หมายถึง[ผะทม] ก. นอน (ใช้แก่เจ้านาย), ประทม หรือ บรรทม ก็ใช้. (ข. ผฺทํ).
คำเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืน. (ข. กำเภลิง).
พิเราะ
หมายถึงว. ไพเราะ, เพราะ, เสนาะ. (ข. พีเราะ).
สพั้น
หมายถึง[สะ-] น. ทองเหลือง, ทองแดง. (ข. สฺพาน่).
แต่,แต่,แต่ว่า
หมายถึงสัน. เชื่อมความให้กลับกัน ให้ยิ่งหย่อนกว่ากัน หรือให้แย้งกัน เช่น นํ้าขึ้นแต่ลมลง นาย ก รักลูกก็จริงอยู่ แต่นาย ข ยังรักมากกว่า นาย ก กินข้าว แต่นาย ข นอน; ตาม เช่น ให้กินแต่เต็มใจ. (ม. คำหลวง มหาราช).
ขัค
หมายถึง(แบบ) น. ขรรค์ เช่น สุรขัคอนันต์. (สมุทรโฆษ). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).