ตัวกรองผลการค้นหา
ฝั่งฝา
หมายถึงน. ปึกแผ่น, หลักฐาน, (มักใช้แก่ผู้ที่มีครอบครัว).
พื้นบ้าน
หมายถึงว. เฉพาะถิ่น เช่น ของพื้นบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ พื้นเมือง เป็น พื้นบ้านพื้นเมือง.
มาด
หมายถึงก. มุ่ง, หมายไว้, คาดไว้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มุ่ง เป็น มุ่งมาด.
ลงแดง
หมายถึงก. ท้องเดินและถ่ายเป็นเลือดออกมามาก (มักใช้แก่คนอดฝิ่น).
ไล่เลียง
หมายถึงก. ซักไซ้, ไต่ถาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ซักไซ้ เป็น ซักไซ้ไล่เลียง.
สนามเด็กเล่น
หมายถึงน. สถานที่ที่จัดให้เด็กเล่น มักมีอุปกรณ์การเล่น เช่น ชิงช้า ไม้ลื่น.
สาโลหิต
หมายถึง(แบบ) น. สายโลหิต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ญาติ เป็น ญาติสาโลหิต. (ป.).
สาวไส้
หมายถึงก. นำความลับที่ไม่ควรเปิดเผยไปให้คนอื่นรู้, มักใช้ในทางไม่ดี.
หน้าข้าวตัง
หมายถึงน. หน้าซึ่งมีรอยแผลเป็นปรุ ๆ มักเกิดจากฝีดาษ, หน้ามอด ก็ว่า.
เหยิง
หมายถึง[เหฺยิง] ว. ยุ่ง, รุงรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยุ่ง เป็น ยุ่งเหยิง.
อั๋น
หมายถึงว. มีเนื้อแน่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อวบ เป็น อวบอั๋น.
กัณห,กัณห-
หมายถึง[กันหะ-] ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.; ส. กฺฤษฺณ).