ตัวกรองผลการค้นหา
เขย้อแขย่ง
หมายถึง[ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.
ตัวเก็ง
หมายถึงน. ผู้ ตัว หรือสิ่งที่คาดหมายไว้อย่างมั่นใจ.
ตายโคม
หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.
ตูข้า
หมายถึง(โบ) ส. ตัวข้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ทะนง
หมายถึงก. ถือตัว, หยิ่งในเกียรติของตัว, ใช้ว่า ทระนง ก็มี.
ปั้วเปี้ย
หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบจะทรงตัวไม่ได้.
รู้ฉลาด
หมายถึงก. เอารัดเอาเปรียบ เช่น เขารู้ฉลาดกินแต่ของเพื่อน ของตัวเก็บไว้.
สำรอง
หมายถึงว. ที่เตรียมเผื่อไว้ เช่น อาหารสำรอง ตัวสำรอง.
ว
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว.
เกี่ยวแฝกมุงป่า
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.
ฌ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรตํ่า.
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.