ตัวกรองผลการค้นหา
อ้ม
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเนียม. [ดู เนียม ๑ (๒)].
อาว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.
เอือด
หมายถึงว. ชื้น เช่น เกลือเอือด ผ้าเอือด. (ถิ่น-อีสาน) น. ดินที่มีธาตุเกลือปนอยู่และขึ้นเป็นขุยขาวที่หน้าดิน.
เฮ็ด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำ.
เฮือน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. เรือน.
หมอลำ
หมายถึงน. ผู้ชำนาญในการขับร้องแบบอีสาน.
เซิ้ง
หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.
น้ำซับ
หมายถึงน. เรียกที่ซึ่งมีนํ้าซึมซาบอยู่ภายใต้ว่า ที่นํ้าซับ, ทางภาคอีสานเรียกว่า ซำ.
จางปาง
หมายถึง(ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.
ส่วย
หมายถึงน. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ-เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.
หมอแคน
หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการเป่าแคน, อีสานเรียก ช่างแคน.
สะดุ้ง
หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายยอยก, อีสานเรียก กะดุ้ง.