ตัวกรองผลการค้นหา
เบาไม้
หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).
ปากคำ
หมายถึงน. คำให้การ เช่น ให้ปากคำแก่เจ้าหน้าที่สอบปากคำจำเลย.
ผ้าเหลืองร้อน
หมายถึง(ปาก) ก. อยากสึก (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร).
ฟื้นองค์
หมายถึง(กลอน) ก. ตื่น (ใช้แก่พระมหากษัตริย์).
ส้วง
หมายถึงน. ช่อง, โพรง, (โดยมากมักใช้แก่ทวารหนัก).
ส่วนองค์
หมายถึง(ราชา) ว. ส่วนตัว (ใช้แก่หม่อมเจ้า) เช่น ของใช้ส่วนองค์.
เสวยพระชาติ
หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).
อมมือ
หมายถึงว. ไม่เดียงสา (ใช้แก่เด็ก) ในคำว่า เด็กอมมือ.
อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย
หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.
โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน
หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่ชอบผู้หญิงรุ่นสาว.
หมากหน้าแก่,หมากหน้าฝาด
หมายถึงน. ผลหมากอย่างดี เมื่อผ่าสดจะเห็นว่ามีเนื้อมาก สีออกส้มหรือน้ำตาลแดง มีวุ้นน้อย หน้าหมากมียางเยิ้มเป็นมัน มีลายเส้นในเนื้อมาก รสฝาด.
ถึงแก่อนิจกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).