ตัวกรองผลการค้นหา
จะจ้า
หมายถึงว. เสียงร้องไห้.
แกรก
หมายถึง[แกฺรก] ว. เสียงดังเหมือนเล็บขูดพื้น, เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากการย่องหรือเล็ดลอด.
วรรณยุกต์
หมายถึงน. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ ่ (ไม้เอก) ้ (ไม้โท) ๊ (ไม้ตรี) ๋ (ไม้จัตวา).
วรรณยุต
ขิก ๆ
หมายถึงว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น.
ครอก
หมายถึง[คฺรอก] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงกรนของคนที่หลับ.
ป้าบ,ป๊าบ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงตีด้วยไม้แบน ๆ.
โผละ
หมายถึง[โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.
มอ
หมายถึงน. วัวตัวผู้. ว. เสียงอย่างเสียงวัวร้อง.
แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.
ยิ้มมุมปาก
หมายถึงก. ยิ้มที่มุมปากข้างใดข้างหนึ่งโดยไม่เปิดปาก.
กะหือ
หมายถึงว. เสียงครวญคราง.