ตัวกรองผลการค้นหา
กล้าได้กล้าเสีย
หมายถึงว. ใจป้ำ, ใจเป็นนักเลง, ไม่กลัวขาดทุน.
ไข้ใจ
หมายถึงน. ความระทมใจเนื่องจากผิดหวังในความรักเป็นต้น.
ถึงใจ
หมายถึงว. จุใจ, สะใจ, สาแก่ใจ.
ฝังใจ
หมายถึงก. ติดตรึงใจ, จำได้แม่นยำ.
รมณียสถาน
หมายถึงน. สถานที่ให้ความรื่นรมย์, สถานที่ให้ความบันเทิงใจ.
ละลุง
หมายถึง(กลอน) ก. ใจเป็นห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ใจหาย.
สังกิเลส
หมายถึงน. เครื่องทำให้ใจเศร้าหมอง. (ป.).
หมางเมิน
หมายถึงก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า.
เหว่
หมายถึง[เหฺว่] ว. เปล่า, เปลี่ยว, เช่น เหว่ใจ.
กรมกรอม
หมายถึงก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า.
กีดหน้าขวางตา
หมายถึงก. เกะกะขัดขวางทำให้เขาไม่สะดวกใจ.
เคืองขุ่น
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, ขุ่นเคือง ก็ว่า.