ตัวกรองผลการค้นหา
อาการนาม
หมายถึง[อาการะนาม] (ไว) น. คำนามที่บอกกิริยาอาการหรือความปรากฏเป็นต่าง ๆ ของคน สัตว์ และสิ่งของ ซึ่งมาจากคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ที่มักมีคำ “การ” หรือ “ความ” นำหน้า เช่น การยืน การเดิน การอยู่ ความรัก ความดี ความสวย.
โคลง
หมายถึง[โคฺลง] น. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง มีจำนวนคำในวรรคสัมผัสและบังคับเอกโทตามตำราฉันทลักษณ์.
นี่เอง
หมายถึงคำประกอบคำอื่นแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เธอนี่เอง เด็กคนนี้นี่เอง.
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
หือ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกสงสัยเพื่อถามหรือเมื่อยังไม่ได้ยินหรือไม่เข้าใจ, (เป็นคำสำหรับผู้ใหญ่กว่าหรือเสมอกันใช้).
กระจี๋,-กระจี๋
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจู๋ เป็น กระจู๋กระจี๋.
กระโจมกระจาม
หมายถึงก.พรวดพราดอย่างลุกลน (เป็นคำใช้ในทางที่ติ).
กระชวย,-กระชวย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระชุ่ม เป็น กระชุ่มกระชวย.
กระเซิง,-กระเซิง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.
กระแต่ง,-กระแต่ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.
กระแปด,-กระแปด
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.
กระฟาย,-กระฟาย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฟูม เป็น กระฟูมกระฟาย.